ارتباط فرهنگی بین تایپنویسها و لیوانهای اصلاحی در تاریخ آرایشگاهها، اصلاح صورت و نقش این فروشگاهها در زندگی مشتریانشان ریشه در دارد. لیوان اصلاحی یک ابزار بنیادی در آرایشگاهها بود. از آن به عنوان مخزنی برای نگهداری پاکهای صابون و ایجاد و نگهداری کردن برفک برای استفاده با یک تیغ اصلاح مستقیم استفاده میشد، بدون این که دستهای کاربر کف خورده شوند. دستهای صابونی میتوانست خطرات مرتبط با استفاده از تیغ اصلاح مستقیم توسط اصلاحگر که به درستی به آن “خطی وحشی” گفته میشد، افزایش دهد.
لیوانها بخشی از دستهبندیهای بزرگتر کلکتورها به نام “آرایشگریانا” هستند. نویسنده و کلکتور آرایشگریانا، کیت اس تپ، به درستی لیوانهای اصلاحی شغلی را به عنوان پنجرههایی در زمان توصیف میکند که به ما اطلاع میدهد که یک شخص واقعی چه کاری انجام داد و از چه ابزارهایی استفاده کرد. آنها یک شکل هنر مردمی هستند. لیوانهای اصلاحی با موضوع تایپنویسی در دستهبندی بزرگتری از لیوانها به نام “درجه پیشرفته” قرار دارند. فناوری در این دسته شامل تصاویر نقاشی شده با نمادها و صحنههایی است که نمایانگر شغلهای حرفهای و کارگران معمولی هستند. بنابراین، لیوانهای با تصاویر تایپنویسی متعلق به تایپیستها، گزارشگران دادگاه، نویسندگان، تعمیرکاران و فروشندگان تایپنویسی بودند.